#จริยธรรมของท่านอิมามอะลี(อ.)
เมืองกูฟะฮ์ เคยเป็นเมืองหลวงของรัฐอิสลามในสมัยที่อะลี (อ.) ปกครอง แน่นอนเมืองนี้คือศูนย์กลางทางด้านวิชาการและวัฒนธรรมอิสลามมาตั้งแต่สมัยนั้น
วันหนึ่งได้มีบุรุษสองคนพบกันที่นอกเมืองกูฟะฮ์ คนแรกคืออมีรุล มุอ์มีนีน อีกคนหนึ่งคือชาวคริสเตียน ซึ่งเขายังไม่เคยรู้จักตัวจริงของอะลี(อ.) คนทั้งสองต่างมีอัธยาศัยไมตรีกันในการสนทนา ขณะที่ทั้งสองเดินทางมาด้วยกันมาตามเส้นทางจนกระทั่งเมื่อมาถึงทางแยก ซึ่งทางสายหนึ่งจะไปยังเมืองกูฟะฮ์และทางอีกสายนั้นจะตรงไปยังหมู่บ้านที่อยู่ใกล้เคียง ชาวคริสเตียนจึงเดินในเส้นทางที่จะไปยังหมู่บ้าน เพราะบ้านของเขาอยู่ที่นั่น ส่วนอะลีนั้นที่จริงแล้วจะต้องไปในเส้นทางสู่เมืองกูฟะฮ์แต่ท่านกลับเดินไปในเส้นทางที่จะไปยังหมู่บ้าน ชาวคริสเตียนคนนั้นรู้สึกแปลกใจ จึงถามว่า “ท่านไม่ต้องการจะกลับไปเมืองกูฟะฮ์ดอกหรือ?”
อิมามตอบว่า “ก็กลับนั่นแหละ แต่ว่าฉันต้องการจะตามไปเป็นเพื่อนท่านอีกสักเล็กน้อย เพื่อให้ความเป็นเพื่อนร่วมทางสมบรูณ์ยิ่งขึ้น แท้จริงแล้วสหายร่วมทางย่อมมีสิทธิอยู่ประการหนึ่ง ซึ่งฉันชอบที่จะมอบสิทธิอันนี้ให้กับท่าน”
ชายคนนั้นรู้สึกประทับใจมาก เขาคิดในใจว่า “โอ้พระเจ้า นี่คงเป็นศาสนาที่ยิ่งใหญ่จริงๆ จึงสอนผู้ให้คนมีมารยาทที่มีเกียรติได้ถึงเพียงนี้”
ชาวคริสเตียนผู้นั้นได้เข้ารับอิสลามและเสริมสัมพันธภาพของตนกับประชาชาติอิสลามในเวลาต่อมา เขาจะรู้สึกตื่นเต้นกับตัวเองอย่างมากมายเพียงใดหนอ เมื่อเขาถูกเปิดเผยให้รูว่าสหายร่วมทางของเขา ในวันนั้นมิใช่ใครอื่นนอกจากอมีรุลมุอ์มิมีน ผู้ปกครองรัฐอิสลามอันไพศาล....